De groep die een bezoek bracht aan het museum van Speelklok tot Pierement trof een uitstekende gids, die goed aanvoelde wat voor deze groep interessant was. De rondleiding begon met prachtige oude uurwerken.
Leuk voor de kinderen was een stoeltje dat ging spelen als je erop ging zitten en een konijn dat met muziek uit een kool kroop. Heel bijzonder waren de instrumenten die automatisch piano speelden (de zogenaamde pianola's). Er was zelfs een buitengewoon kostbaar instrument dat behalve piano ook violen deed spelen. Het kostte indertijd vanwege de arbeidskosten meer dan een landhuis.
In de laatste zalen stonden de draaiorgels en dansorgels. Het draaiorgel 'de Arabier' van de familie Perlee deed me herinneren aan mijn jeugd in Amsterdam. Als er een orgel in de straat of een straatmuzikant op zijn accordeon of buikorgel ging spelen, begon de hond van onze onderburen onophoudelijk te janken. Mensen hingen uit het raam en gooiden munten naar beneden. Michael Jackson bood een miljoen voor 'de Arabier' toen hij dit orgel bij aankomst op Schiphol hoorde spelen. Gelukkig bleef het orgel in ons land. Het wordt nog regelmatig gebruikt buiten het museum.
De draaiorgels werden hoofdzakelijk in België en Nederland gebouwd, omdat in een heuvelachtig gebied of in de bergen een orgel een onhandig en veel te zwaar instrument is. Indrukwekkend zijn de grote dansorgels in de laatste zaal die in korte tijd uit en in elkaar gehaald kunnen worden en daardoor nog buiten het museum kunnen spelen.
Jammergenoeg waren de keizerlijke klokken uit China, die in de werkplaats van het museum van Speelklok tot Pierement zijn gerestaureerd, weer terug naar de Verboden Stad in Peking ....
Marijke Nijman