20 vrouwen kwamen van heinde en verre naar Limburg. De buschauffeur wist niet waar hij ze er uit moest laten. Gelukkig stond er iemand bij de halte en kwam iedereen op tijd aan. Na het eten was er de kennismaking.
Thema “aandachtig luisteren”. Het is moeilijk, als je elkaar niet goed ziet, om dan te horen welke emotie er in de stem ligt. Want die kan de boodschap nog wel eens duidelijker zeggen dan de zin zelf, en dan moet je goed luisteren. Goed luisteren was de opdracht en daarna twee aan twee luisteren en spreken; wie ben je en wat kom je hier doen? Daarna hebben wij de ander aan de groep voorgesteld. Op die manier hoor je meer van elkaar dan wanneer je alleen maar vertelt hoe je heet en waar je vandaan komt. Na een lied en gebed was er eigen tijd of wel even zitten en iets drinken, of naar bed. Want morgen is er weer een dag. Die begint hier om 7.00 uur met een eucharistie bij de zusters. Iedereen die die wil bijwonen is hartelijk welkom.
De nieuwe dag begonnen wij met de dagopening waarin wij het lied “Licht dat ons aanstoot in de morgen” zongen. Het tweede thema was aandachtig kijken. Hiervoor hebben wij het verhaal van de bramenplukker van Bomans gelezen. Daarna de opdracht: ga naar buiten en kijk aandachtig. Bij terugkomst rapporteren wat je gezien had. Dat was heel veel; een tapijt van pinksterbloemen, dansende vrouwen en narcissen in allerlei kleuren. Wolken en wind en geen regen. Daarna hebben wij een meditatie oefening gedaan. En opgeschreven of getekend wat geloof voor jou betekent.
Samen tekenen was de opdracht voor de middag. Zonder iets te zeggen samen een tekening maken. Dat is best moeilijk, wat zal ze bedoelen en kan ik daar mee door? Spannend om zo aandachtig de ander te volgen. Om 16.00 uur hebben wij in het kerkje van Wahlwiller een uitleg gehad van de “Kruisweg van de Haas”. Het valt mij steeds weer op dat je met uitleg veel meer ziet dan wanneer je zo kijkt. Na een wandeling was het tijd voor het avondeten. Daarna in twee groepen de avondsluitingen voorbereiden. Na de avondsluiting nog tijd om na te praten.
Zaterdag. Al weer over de helft. Vreemd dat het zaterdag is. Deze ochtend hadden we keuze om in stilte aandachtig bezig te zijn met:
1. Wandelen met Leonie;
2. Mandala’s tekenen en kleuren met Corrie;
3. Kruisweg verven bij Rina;
4. Aandachtig lezen met Loes.
Iedereen heeft de hele ochtend dus gedaan waar ze zin in had. De nadruk lag op stilte, heel anders dan wanneer je met elkaar al pratend gaat wandelen of schilderen. Door in stilte te werken ben je niet alleen met je tekening bezig, maar kom je ook tot jezelf. Het resultaat was fantastisch: verhalen over de mooie natuur, het bijbelstuk dat gelezen was en schitterende mandala’s en een kruisweg à la de Haas.
’s Middag de hele middag meditatie met Jos. Eerst een zitmeditatie, daarna een loopmeditatie en nog een korte woord meditatie, afgesloten met in stilte thee drinken. Ik vond heel wat dat iedereen zo goed mee deed en ook werkelijk stil was. Mijn complimenten aan Jos en de groep. Daarna heeft de zuster over haar congregatie verteld.
De avond was wat luchtiger: een elfje maken. En vast een begin gemaakt met het voorbereiden van de slotviering. De slotdienst zat prima in elkaar. Ik vind het steeds weer verrassend om te zien hoe iedereen iets bijdraagt en dat het dan een goed geheel wordt. Misschien is dit iets om zo af en toe eens in de parochie te doen.
Na de dienst hebben wij iedereen bedankt en na de maaltijd was het al weer tijd om naar huis te gaan. Al met al een heel afwisselend programma en een goed weekend.
Extra leuk was het dat Gudrun met rolstoel en al twee ochtenden bij ons was. En dat Piet Coemans met zijn vrouw Monique op zondag de viering bijwoonden.
Foto's via deze link https://onedrive.live.com/?cid=cb000ffa215e4f00&id=CB000FFA215E4F00%214320&ithint=folder,.jpg&authkey=!AHtgYxp7j6_qsGg
Bedankt allemaal!
Rina Homan
